Kontakt
Strona główna
Zakład Poprawczy
im. Józefa Wieczorkowskiego w Studzieńcu.

Historia naszego zakładu | tutaj

1984-2012

 

 

 

 
Od 1984 r. do 2018 r. dyrektorem był Andrzej Zakrzewski, który kontynuując dobre tradycje powrócił częściowo w swoich koncepcjach wychowawczych do źródeł studzienieckiego systemu wychowawczego. W latach 1989-1990 w sprzyjających warunkach ustroju demokratycznego w naszym kraju podjął współpracę z francuską kolonią Mettray, a następnie z zagranicznymi ośrodkami resocjalizacyjnymi skupiającymi najstarsze zakłady w Europie - Holandią, Anglią, Niemcami, Szwecją i Norwegią. Efektem tej współpracy była pomoc ze strony tych ośrodków w zakresie szkoleń, odbywania staży, a także wzajemne wizyty, zjazdy, wymiana pracowników pedagogicznych oraz grup wychowanków.
W latach 90-tych w placówce dokonano wielu remontów modernizując i unowocześniając zakład, wprowadzono system komputerowy, który pozwala na pełny dostęp do informacji, a także monitoring wszelkich oddziaływań wychowawczych.
Praca wychowawcza w zakładzie liczącym wówczas 78 wychowanków prowadzona była zarówno w internacie, szkole jak i warsztatach szkoleniowych. Oparta była na wzajemnym szacunku i podmiotowym traktowaniem wychowanków. W placówce funkcjonowały szkoły - 3-letnie gimnazjum i 2-letnia szkoła zawodowa, w których realizowane były programy szkół publicznych.
W warsztatach szkoleniowych nieletni przygotowywani byli do zawodu kucharza, stolarza, ślusarza, technologa robót wykończeniowych. Organizowane były również kursy czeladnicze w zawodach spawacz, ślusarz, kucharz. Do 2010 roku przy Zakładzie Poprawczym w Studzieńcu funkcjonowały warsztaty szkoleniowe w ramach prowadzonego gospodarstwa pomocniczego oferujące dla zewnętrznych odbiorców szeroki wachlarz usług m.in. w zakresie produkcji mebli do pomieszczeń biurowych. Po jego likwidacji utworzona została filia Mazowieckiej Instytucji Gospodarki Budżetowej MAZOVIA, której zadaniem jest organizowanie praktycznej nauki zawodu dla wychowanków w celu zdobywania przez nich umiejętności i teroetycznej wiedzy zawodowej. 
 
 
W czasie pobytu w placówce nieletni korzystali z wielu atrakcyjnych form pracy kulturalnej, wyjeżdżali na wycieczki turystyczne, do teatru, kina, filharmonii, brali udział w różnych imprezach kulturalnych i sportowych w otwartym środowisku.
Dla nieletnich prowadzone były kursy przygotowujące do aktywnego poszukiwania pracy po opuszczeniu zakładu.
W systemie wychowawczym placówki zgodnie z nowoczesnymi metodami pracy resocjalizacyjnej prowadzone były działania ukierunkowane na nieletnich w zakresie terapii grupowej oraz indywidualnego oddziaływania na wychowanka. Realizoawano indywidualne programy zmiany zachowania nieletniego w celu jego poprawy i prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie po opuszczeniu placówki. Praca wychowawcza prowadzona była w 6 grupach. Jedna z grup pozostawała bez stałego dozoru wychowawczego, co pozwalało przebywającym w niej nieletnim na przygotowanie się do samodzielnego życia.
Pomocą w rozwiązywaniu problemów wychowawczych nieletnich zawsze służyli psycholog, pedagog i socjoterapeuta zatrudnieni w placówce. Wychowankowie mieli również zapewnioną opiekę lekarską i dobre warunki socjalno-bytowe.