Aktualności
Data dodania:04.11.2013O Człowieku z Nadziei
Każdy kraj ma swoich bohaterów. W najnowszej historii Polski jest takim bez wątpienia Lech Wałęsa. Jest to człowiek, który stał się symbolem walki o wolność z systemem totalitarnym, bo jest kojarzony nie tylko z obaleniem komunizmu w Polsce, ale i w Europie Środkowej. W 1980 roku współtworzył Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”, by następnie stanąć na jego czele. W tym samym roku był głównym negocjatorem „porozumień sierpniowych” ze strony strajkujących robotników, kiedy to udało się wypracować kompromis dla ruchu obywatelskiego w konfrontacji z rządem komunistycznym. Represje po stanie wojennym przypłacił krótkotrwałym odosobnieniem. W 1983 roku otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla, a więc najwyższe prestiżowe odznaczenie na świecie, jakie w naszych czasach można zdobyć. W 1990 roku, w pierwszych powojennych wolnych wyborach został Prezydentem III Rzeczypospolitej Polskiej na lata 1991-1995. Wielu twierdzi, że nie sprostał temu wyzwaniu, ale też trzeba pamiętać, że nie była to łatwa rola w tamtym czasie. Już niebawem wartość prezydentury Wałęsy osądzi historia.
Inny wybitny Polak, artysta, reżyser Andrzej Wajda podjął się ekranizacji wydarzeń przełomowych w Polsce w latach osiemdziesiątych XX w., czyniąc głównym bohaterem filmu Lecha Wałęsę. Wszystko, o czym opowiada film dzieje się w tle osobistych przeżyć i budowania kariery tego charyzmatycznego człowieka, a w efekcie polityka.
W dniu 9 października 2013 roku wycieczka ze szkoły w Studzieńcu w składzie złożonym z nauczycieli i wychowanków odwiedziła kino Polonez w Skierniewicach, by obejrzeć interpretację Wajdy zatytułowaną „Wałęsa. Człowiek z nadziei”. Już w tytule reżyser wyraża to co czuły w tamtych latach miliony Polaków. Właśnie nadzieję na lepsze jutro, bo nie były to czasy, kiedy można było w śmiały sposób realizować swoje marzenia. Mimo, że dziś wiele osób cierpi niedostatek i doświadcza od najmłodszych lat patologii w najbliższym otoczeniu, to nie miało okazji poznać systemu, który nakazywał posłuszeństwo wobec władzy, a więc zatracenie wolności myślenia i wolności słowa w połączeniu z niskim poziomem życia i walką o lepsze jutro, lepszą pracę i większy zarobek.
W bardzo dobry sposób Wajda ukazuje osobiste rozterki i wewnętrzne przemiany Lecha Wałęsy. Pokazuje, że ten człowiek przeżywał, tak jak cały naród, rangę wydarzeń, w których przyszło mu zagrać główną rolę. Z robotnika stał się politykiem na piedestale, co sprawiło, że z jednej strony musiał w dwójnasób podołać Nadziei, jaką w nim pokładali Polacy, a z drugiej strony były momenty, że zaczynał funkcjonować w oderwaniu od rzeczywistości i w przykładaniu miary do własnej ścieżki kariery, towarzyszącej okolicznościom politycznych przemian.
Bez wątpienia temat jak i sam film był trudny w odbiorze przez naszych wychowanków. Dlatego też, nasz wyjazd poprzedzony został lekcją poglądową, odbytą z uczestnikami wycieczki. Po ekranizacji uczniowie chętnie komentowali obejrzany obraz:
Bartosz Wojciechowski: Był to bardzo dobry film, bo opowiedział nam najnowszą historię. Nie podobała mi się postawa milicji, np. jednemu ze strajkujących zmasakrowali nogę, czyniąc go kaleką.
Paweł Redmann: Mi najbardziej podobała się rola Wałęsy i to jak odegrał ją Robert Więckiewicz. Uważam, że zrobił to bardzo dobrze. Właściwie mógłbym ich pomylić ze sobą, gdybym nie wiedział, że to film. Więckiewicz to świetny aktor.
Łukasz Machałek: Film był bardzo ciekawy. Dowiedziałem się np. jak w tamtych czasach postępowała milicja. Dowiedziałem się też, że Lech Wałęsa był prostym człowiekiem, który potrafił „postawić się” politykom, poza tym potrafił kierować ludźmi i przede wszystkim głośno wypowiadać swoje zdanie.
Krzysztof Wypych: Lech Wałęsa dobrze prowadził rozmowy, bo swoją umiejętnością dojścia do kompromisu spowodował, że nie zamknięto tak dużo osób.
W wycieczce udział wzięli wychowankowie: Adrian Iwaniuk, Łukasz Machałek, Krzysztof Wypych, Bartosz Wojciechowski, Fabian Lewczuk, Paweł Jurek, Paweł Redmann, Mateusz Jankowski, Artur Burkat, Adam Stepek, a także Marcin Mamiński i Jarosław Chęcielewski.
/jc/
1
